-
1 οὐλαμός
οὐλαμός, ὁ (mit εἴλη, εἴλλω, οὖλος zusammenhangend, vgl. Buttm. Lexil. II p. 159), ein Kriegshaufe, eine Schaar Krieger, bes. im Schlachtgelmmel; Hom. vrbdt stets οὐλαμὸς ἀνδρῶν, das Gewühl der Streitenden, Il. 4, 251. 273. 20, 113. 379 (Od. gar nicht); Nic. Th. 61) auch von einem Bienenschwarm, μελισσαῖος οὐλ. – Später ein Reitergeschwader, eine gewisse Anzahl Reiter, Pol. 6, 28, 3 u. öfter; Plut. Pomp. 71, der Lycurg. 23 berichtet εἶναι τὸν οὐλαμόν, ὡς Λυκοῦργος συνέστησεν, ἱππέων πεντήκοντα τὸ πλῆϑος ἐν τετραγώνῳ σχήματι τεταγμένων.
-
2 οὐλαμός
οὐλαμός, ὁ, ein Kriegshaufe, eine Schar Krieger, bes. im Schlachtgetümmel; οὐλαμὸς ἀνδρῶν, das Gewühl der Streitenden; von einem Bienenschwarm, μελισσαῖος οὐλ. Später ein Reitergeschwader, eine gewisse Anzahl Reiter -
3 ουλαμος
ὅ1) толпа, масса(ἀνδρῶν Hom.)
2) улам, конный отряд Polyb.εἶναι τὸν οὐλαμὸν ἱππέων πεντήκοντα τὸ πλῆθος ἐν τετραγώνῳ σχήματι τεταγμένων Plut. — (по словам Гиппия, при Ликурге) улам представлял собой строй всадников численностью в 50 человек, построенных четырехугольником
-
4 οὐλαμός
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > οὐλαμός
-
5 οὑλαμός
Grammatical information: m.Meaning: `throng, crowd' (Il.; οὑ. ἀνδρῶν); metaph. of bees (Nic.); technic. = `troop of cavalry' (Plb., Plu.; Solmsen Unt. 79, Fraenkel Nom. ag. 2, 208 n. 2).Origin: IE [Indo-European] [1138] *u̯el- `press together'Etymology: From γόλαμος (= Ϝόλ-) διωγμός H. (on the accent Bechtel Dial. 1, 120) we get (Ϝ)ολαμός w. metr. length. (cf. Chantraine Gramm. hom. 1, 124 f.). From 1. εἰλέω `press together' with ο-ablaut as in ποταμός, πλόκαμος a.u.Page in Frisk: 2,443Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > οὑλαμός
-
6 οὐλαμός
οὐλᾰμ-ός, ὁ,A throng of warriors, esp. in battle, in Hom. always οὐ. ἀνδρῶν, Il. 4.251, 273, al. (never in Od.); μελισσαῖος οὐ. a swarm of bees, Nic.Th. 611.II later as a t.t., troop of cavalry, Plb.6.28.3, al., Plu.Lyc. 23.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > οὐλαμός
См. также в других словарях:
τούρμα — Ονομαζόταν έτσι στον βυζαντινό στρατό η ανώτερη στρατιωτική μονάδα, η οποία απαρτιζόταν από 3 μοίρες ή δρούγγες, από τις οποίες η καθεμία περιλάμβανε 5 15 τάγματα, ολικής δύναμης 1.000 3.000 ανδρών. Η δύναμη όμως της τ. δεν έπρεπε να υπερβαίνει… … Dictionary of Greek
